06/04/21
Een recente PwC-studie naar werkkapitaalbeheer in Nederland, Duitsland, Oostenrijk, Zwitserland, België en Luxemburg toont aan dat de omzetdaling van bedrijven in deze landen groter is dan de daling van het werkkapitaal in de afgelopen periode. ‘Alle bedrijven – of ze nu groot of klein zijn – moeten zich herbezinnen op hun werkkapitaalbeheerprocessen en deze opnieuw afstemmen om hun veerkracht te vergroten met het oog op kwesties als potentiële faillissementen van klanten of vertragingen in de toeleveringsketens’, stelt Danny Siemes, expert werkkapitaalmanagement bij PwC.
De coronacrisis laat ook zijn sporen na op het gebied van het werkkapitaal van ondernemingen. Terwijl de omzet van ondernemingen in Nederland, Duitsland, Oostenrijk, Zwitserland, België en Luxemburg in het tweede kwartaal van 2020 met gemiddeld zestien procent daalde ten opzichte van hetzelfde kwartaal in het voorgaande jaar, daalde het niveau van het werkkapitaal in dezelfde periode met slechts vijf procent. Hierdoor steeg het aantal werkkapitaaldagen (de hoeveelheid werkkapitaal uitgedrukt in dagen omzet) aanzienlijk; met acht dagen (van 52 naar zestig dagen). Dit is één van de resultaten van een studie van PwC waarin het werkkapitaalbeheer van 658 bedrijven uit de zogenaamde DACH- en Benelux-regio's wordt geanalyseerd.
‘De coronacrisis is een stresstest voor het werkkapitaalbeheer en een katalysator voor aanpassing van de werkkapitaalbeheerprocessen’, merkt Danny Siemes op. Hij meent dat verbetering van de liquiditeit de hoogste prioriteit moet hebben: ‘Het is nu het juiste moment om ons te richten op cash- en werkkapitaalbeheer. Wie dit thema geen prioriteit geeft, mist niet alleen een kans om cash te genereren om uit de crisis te komen, maar riskeert ook de gevolgen van een negatieve cashflow.’
De coronacrisis heeft ook een merkbare invloed op belangrijke indicatoren voor werkkapitaalbeheer. De sterkste impact is op de voorraaddagen, waar de periode tussen ontvangst en uitgifte van goederen (dagen voorraad uitgedrukt in dagen omzet) met ongeveer negen dagen is gestegen, tot 81 dagen in het tweede kwartaal van 2020. Siemes: ‘Aan het begin van de pandemie was de grootste zorg de beschikbaarheid van goederen. Bedrijven richtten zich op de inkoop van materialen om hun voorraden op peil te houden, zodat ze aan de (toekomstige) vraag konden voldoen. De toeleveringsketen herstelde zich echter snel en de vraag bleef in veel sectoren achter bij de verwachtingen. Dit resulteerde in te grote voorraden.’
Ook het betalingsgedrag is in de loop van de crisis verslechterd. Zo stegen de debiteurendagen - d.w.z. de periode tussen de besteldatum en de ontvangst van de betaling - tussen het tweede kwartaal van 2019 en het tweede kwartaal van 2020 met vier dagen tot 53 dagen. ‘De crisis heeft het betalingsgedrag van klanten negatief beïnvloed. Bedrijven melden dat ze langer op hun geld hebben moeten wachten. Tegelijkertijd zal het risico op insolventie toenemen zodra de overheidssteun wordt teruggedraaid’, waarschuwt Siemes.
Ook het aantal uitstaande crediteurendagen - d.w.z. de periode tussen de factuurdatum en de betaling - steeg in deze periode met vijf en een halve dag, tot een gemiddelde van iets minder dan 74 dagen.
'Inzichten uit digitale analyses zorgen voor meer transparantie in toeleveringsketens en helpen bij het snel identificeren van afhankelijkheden. Dit is een essentiële sleutel tot het verhelpen van operationele en financiële kwetsbaarheden en tot het opbouwen van veerkracht tegen huidige en toekomstige marktverstoringen.’
De gevolgen van de pandemie voor het werkkapitaalbeheer van bedrijven verschillen sterk naargelang de sector. In zestien van de twintig onderzochte sectoren verslechterde de ‘cash conversion cycle’. Zo zagen luchtvaartmaatschappijen en luchthavenexploitanten de termijn met 48 dagen toenemen. Andere sectoren die een aanzienlijke omzetstijging realiseerden, zoals de media- en entertainmentsector of de voedingsindustrie, registreerden slechts geringe veranderingen in hun kerncijfers voor kapitaalbeheer.
‘In de komende maanden zullen alle bedrijven - of ze nu groot of klein zijn - zich moeten herbezinnen op hun werkkapitaalbeheerprocessen en deze opnieuw moeten afstemmen om hun veerkracht te vergroten met het oog op kwesties als potentiële faillissementen van klanten of vertragingen in de toeleveringsketens’, concludeert Siemes. Volgens hem moeten digitale technologieën een centrale rol spelen bij het veerkrachtiger maken van werkkapitaalbeheer: ‘Inzichten uit digitale analyses zorgen voor meer transparantie in toeleveringsketens en helpen bij het snel identificeren van afhankelijkheden. Dit is een essentiële sleutel tot het verhelpen van operationele en financiële kwetsbaarheden en tot het opbouwen van veerkracht tegen huidige en toekomstige marktverstoringen.’
Terwijl de wereld al een jaar in de greep is van de Covid-19-pandemie, groeit bij CEO’s de hoop op economisch herstel. Dat blijkt uit PwC’s 24e CEO Survey.
Lees er alles over in de tweede Bijzonder Beheer Barometer, een initiatief van PwC en Universiteit Leiden.
Strategische opties analyseren, afstoten van een bedrijfsonderdeel, twee bedrijven integreren: elke fase van een transactie kent haar eigen vraagstukken en...