09/06/22
De aangekondigde wijziging van de Wet tegengaan van onredelijk lange betaaltermijnen verkort de wettelijke betaaltermijn aan mkb-leveranciers van zestig naar dertig dagen. Grote ondernemingen met huidige betaaltermijnen van langer dan dertig dagen zullen hierdoor hun mkb-leveranciers eerder moeten gaan betalen, wat mogelijk gevolgen heeft voor hun reputatie, werkkapitaal en interne processen. PwC’s werkkapitaalspecialist Danny Siemes bespreekt enkele stappen om de gevolgen te beperken en de financiële organisatie klaar te maken voor de wetswijziging.
Eind maart heeft de Eerste Kamer ingestemd met de wetswijziging van de Wet tegengaan van onredelijk lange betaaltermijnen. ‘Deze wet schrijft voor dat ‘grote’ bedrijven een maximale betaaltermijn van dertig dagen moeten hanteren in handelsovereenkomsten met ‘middelgrote’ en ‘kleine’ ondernemingen’, verduidelijkt Siemes. ‘Onder ‘middelgrote’ en ‘kleine’ ondernemingen vallen bedrijven die twee van de volgende drie kenmerken bezitten voor twee opeenvolgende jaren:
Daarnaast komt er een meldpunt bij de Autoriteit Consument & Markt waar mkb-ondernemingen melding kunnen maken van het niet naleven van de afgesproken betaaltermijn. Dat is een aanscherping van de al bestaande wet die een betaaltermijn van zestig dagen hanteert. Per 1 juli is de wetswijziging ingegaan voor nieuwe contracten en geldt er een overgangstermijn voor bestaande contracten.
De aangekondigde wijziging van de Wet tegengaan van onredelijk lange betaaltermijnen verkort de wettelijke betaaltermijn aan mkb-leveranciers van zestig naar dertig dagen.
De aanpassingen in de wet leiden tot uitdagingen en risico’s voor grote ondernemingen, zoals:
Een verkorte betaaltermijn met leveranciers heeft negatieve impact op het werkkapitaal. Ondernemingen moeten deze impact mitigeren of financieren. Bovendien heeft het niet kunnen betalen binnen dertig dagen impact door een rente van acht procent over de periode na dertig dagen. Leveranciers mogen deze rente tot vijf jaar na beëindiging van de overeenkomst terugvorderen.
Ondernemingen moeten kunnen bepalen wie de mkb-leveranciers zijn en ervoor zorgen dat zij deze op tijd betalen.
Als het op dit moment niet mogelijk is om facturen te betalen binnen dertig dagen moeten ondernemingen de interne processen (factuurverwerking en -betaling) en/of systemen binnen het bedrijf optimaliseren.
Potentieel negatieve publiciteit en als gevolg reputatieschade door late betalingen.
Als ‘grote’ onderneming kunt u een aantal stappen zetten om de gevolgen te beperken en de organisatie, processen en ondersteunende systemen klaar te maken voor de wetswijziging:
Inventariseer of er (contracten met) leveranciers zijn met een betalingstermijn van meer dan dertig dagen:
1.1. Data-extractie uit uw systemen
1.2. Voer een review uit op de betalingstermijnen van leveranciers, data en contracten
1.3. Lees de contractdetails uit via technologie zoals optische tekenherkenning (OCR)
Bepaal of dit mkb-/zzp-bedrijven zijn waarop de nieuwe wet van toepassing is:
2.1. Analyseer uw leveranciersdata via externe bronnen (data-analyse) of zelfcertificering
2.2 Classificeer en segmenteer de verschillende leveranciers
Breng (cash)impact/risico’s in kaart - inclusief noodzakelijke mitigerende maatregelen - met de betrekkelijke liquiditeitsbehoefte:
3.1. Voer een impactanalyses uit op uw werkkapitaal en liquiditeitsbehoefte
3.2. Identificeer en kwantificeer overige impact en risico’s
Analyseer of een betaaltermijn van dertig dagen haalbaar is met uw huidige processen en systemen, inclusief verbeterpotentieel:
4.1. Voer analyses uit op uw processen en systemen om inzicht te krijgen in doorlooptijden en eventuele knelpunten
Stel implementatieplannen op en voer deze uit:
5.1. Stel gedetailleerde actieplannen op om processen en systemen aan te passen en/of geïdentificeerde risico’s te mitigeren
5.2 Pas uw processen en systemen aan om een betaaltermijn van dertig dagen te kunnen realiseren
5.3. Onderzoek alternatieve mogelijkheden om de werkkapitaalpositie te verbeteren