Het einde van LIBOR voor vermogensbeheerders
Ombuigen van nieuwe referentietarieven in uw voordeel
Ontwrichting is niet altijd slecht. Ontwrichting biedt vaak kansen aan ondernemingen die zo'n situatie in hun voordeel ombuigen. De London Interbank Offered Rate (LIBOR), de benchmark voor US$ 350 biljard aan financiële contracten, zal in 2021 geleidelijk worden afgebouwd. Ook benchmarks in andere valuta gaan (zeer waarschijnlijk) verdwijnen (zoals de EONIA en EURIBOR). Vermogensbeheerders zien zich door deze transitie voor bepaalde uitdagingen geplaatst, zoals hun diversiteit aan vermogenscategoriëen, afhankelijkheid van derden, en diversiteit in wensen van hun klanten die gesteld worden aan beleggingsproducten en mandaten. Maar deze verschuiving biedt ook kansen waarmee producten kunnen worden verbeterd en de winstgevendheid vergroot.
Het einde van LIBOR: kans voor vermogensbeheerders?
De laatste decennia zijn vermogensbeheerders gewaarschuwd voor ontwrichtende uitdagingen zoals nieuwe toetreders tot de markt en veranderingen die een bedreiging vormen voor gevestigde partijen. Toch kunnen vermogensbeheerders ervan profiteren als zij ontwrichting als een kans zien. En die ontwrichting ligt in het verschiet: LIBOR, de benchmark voor US$ 350 biljard aan financiële contracten wereldwijd, zal in 2021 geleidelijk worden afgebouwd. Vooraanstaande vermogensbeheerders zullen deze verandering gebruiken om systemen en processen te actualiseren, hun klantgerichtheid te tonen, en nieuwe marktkansen aan te grijpen.
Voor vermogensbeheerders is de transitie een uitdaging
De uitdagingen van de LIBOR-transitie treffen alle functies van een vermogensbeheerder, waaronder beleggingsstrategie, waardebepaling en risico, activiteiten en communicatie. Vermogensbeheerders zien zich tijdens de transitie naar alternatieve referentietarieven voor bepaalde uitdagingen geplaatst als gevolg van de structuur en doelstellingen van de sector. Velen beschikken over een grote diversiteit aan verschillende vermogenscategorieën, in verschillende geografieën, en hanteren meerdere strategieën. Ook zijn vermogensbeheerders sterk afhankelijk van diverse externe organisaties, variërend van bewaarders en administrateurs tot dataleveranciers, mede-investeerders en sub-adviseurs. Zij zullen tijdens de transitie nauwe coördinatie behoeven. Ten slotte doen ondernemingen zaken met veel verschillende types investeerders met verschillende belangen, waaronder institutionele en retailklanten.
Actieplan voor nieuwe referentietarieven
Pioniers beginnen het einde van de LIBOR te behandelen als een kans om hun activiteiten en relaties met opdrachtgevers, aandeelhouders en werknemers te verbeteren. Ze maken gebruik van scenarioplanning en voeren veranderingen door die nodig zijn, ongeacht de uitkomst van de LIBOR-transitie. Men kan hierbij denken aan het actualiseren van contracten; opleiden van stakeholders; bepalen welke veranderingen er eventueel nodig zijn in de infrastructuur, producten, modellen, en beleidsregels; toetsen, enz.
Vermogensbeheerders kunnen ervan profiteren als zij snel handelen
Een vermogensbeheerder kan van de noodzaak om op alternatieve referentietarieven over te stappen profiteren door de samenwerking, flexibiliteit, innovatie en efficiëntie te bevorderen. Een dergelijke stroomlijning kan leiden tot optimale inzet van personeel, faciliteren van besluitvorming en verlaging van kosten. Hiermee kunt u producten innoveren op basis van de nieuwe referentietarieven. Snel handelen biedt ook indirecte voordelen, variërend van het proces van het opsporen van risico's en het doorvoeren van de nodige aanpassingen in productontwikkeling, fondsstrategie, universum, waardebepaling, fiscale en administratieve zaken. Wij denken dat het heel goed mogelijk is dat pioniers de contouren van mondiale financiën nieuwe vorm zullen geven door de voorwaarden vast te stellen die anderen zullen volgen.
Contact
