De Luisterlijn wil nog meer impact maken

De Luisterlijn heeft onder verschillende namen al sinds 1958 bestaan. De oprichter was de Rotterdamse dominee Teutscher. Inmiddels telt de organisatie bijna 1500 getrainde vrijwilligers, die jaarlijks via de telefoon, chat en mail meer dan 300.000 gesprekken voeren met mensen in kwetsbare situaties. Anoniem, overdag en zelfs in de nacht. Veel gesprekken gaan over eenzaamheid, geestelijke gezondheid, relatieproblemen, dagbesteding, lichamelijke gezondheid, echtscheiding en financiële nood. Niet voor niets concludeerden wetenschappers uit onderzoek een paar jaar geleden dat de Luisterlijn tegen relatief lage kosten een duidelijke maatschappelijke leemte vult, concreet bijdraagt aan de fysieke en mentale gezondheid van zowel de gesprekspartners als de vrijwilligers zelf, en het potentieel heeft om een grotere maatschappelijke rol te spelen. En dat is precies wat de nieuwe directeur-bestuurder, Richard Coonen, wil bewerkstelligen. Richard: ‘Het zit in ons DNA om te luisteren. Om die functie meer en doeltreffender te kunnen vervullen, zijn wij klaar om een stap naar voren te doen en op een nieuwe manier de wereld om ons heen te betrekken.’ 

De meerwaarde van samenwerken 

Dat verbinden deed de Luisterlijn onder meer met een multidisciplinair PwC-team onder leiding van Berry Driessen, partner innovatie en experience consulting bij het PwC Experience Centre. Berry: ‘Onze purpose bij PwC is bijdragen aan het vertrouwen in de maatschappij en het helpen oplossen van belangrijke maatschappelijke vraagstukken. Eenzaamheid is zo’n vraagstuk en de Luisterlijn biedt er een antwoord op. Een luisterend oor kan gevoelens van eenzaamheid verminderen. Zo’n organisatie verdient meer aandacht en meer steun vanuit de samenleving.’ 

Richard vult aan: ‘We willen in de komende tijd meer mensen bereiken, meer vrijwilligers werven, en innoveren. Dat vraagt om grotere naamsbekendheid: er zijn nog te veel mensen die de Luisterlijn niet kennen. Daarom waren we het er met het team van PwC snel over eens dat het genereren van extra inkomsten via donaties een grote kans biedt voor de realisatie van deze ambities. Vanuit het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn & Sport (VWS) ontvangen wij jaarlijks subsidie, maar om te investeren in innovatie, onderzoek en verdere naamsbekendheid is er behoefte aan een derde geldstroom.’ 

Berry: ‘Belangrijk is dat we zogeheten “design thinking” hebben toegepast: eerst op basis van onderzoek het probleem doorgronden, met creativiteit nieuwe kansen in kaart brengen, en daarna trechteren en één of enkele specifieke oplossingen realiseren – alles vanuit de directe behoefte van de doelgroep. Dat voorkomt dat je in de beperkte tijd die je hebt in het wilde weg aan de organisatie gaat bouwen.’

Onderzoek naar kansrijke oplossingen

Een van de PwC-teamleden, Juliette Brands, licht het traject dat volgde verder toe: ‘We stelden doelgroepprofielen op en analyseerden de haalbaarheid en de potentiële impact van allerlei donatiemogelijkheden. Niet alleen financiële donaties, maar ook het beschikbaar stellen van tijd, expertise, middelen en bijvoorbeeld kantoorruimte. We onderzochten ook kansen voor de Luisterlijn om zelf extra inkomsten te genereren, bijvoorbeeld door het verder beschikbaar stellen van kennis en expertise op het gebied van luistervaardigheden – een optie die in de toekomst kansen biedt. Met onze belastingafdeling werkten we samen om de kaders te verduidelijken waarbinnen de Luisterlijn als ANBI – Algemeen Nut Beogende Instelling – geldstromen van derden kan werven. Zo diepten we onder meer de fiscale voordelen voor donateurs verder uit.’ 

Een nieuw digitaal donatieplatform

Uiteindelijk kozen de Luisterlijn en het PwC-team ervoor om twee richtingen verder uit te bouwen: het op orde brengen van de basis voor donaties – met onder meer een modern digitaal donatie- en inzamelplatform (crowdfunding) op de website – en het ontwikkelen van een samenwerkingspropositie voor organisaties. Juliette: ‘De propositie laat bijvoorbeeld zien welke meerwaarde samenwerken met de Luisterlijn kan hebben voor een organisatie. Van het vergroten van hun sociale footprint tot het verrijken van hun medewerkers met een workshop ‘luisteren’. Het presenteert de Luisterlijn als een interessante partner om mee samen te werken.’

Juliette en Berry vertellen beiden dat ze werden geraakt door het betekenisvolle werk van de Luisterlijn. Berry: ‘Ik kom voor een project als dit nóg wat vroeger m’n bed uit, want ook ik zie eenzaamheid om mij heen, bij familieleden, ouderen of op straat. Ook als professional raakt het me. Want via projecten als dit kunnen wij de kernexpertises van PwC inzetten voor belangrijke maatschappelijke waarden. Dan zit je wat mij betreft in de sweet spot van de sociale duurzaamheid.’ Juliette: ‘Ik heb tijdens deze samenwerking regelmatig met trots aan vrienden verteld wat de Luisterlijn doet en hoe wij mochten bijdragen. En ik ben anders gaan kijken naar onze maatschappij – meer vanuit het besef dat eenzaamheid overal voorkomt, ook vlak bij mij.’

Klaar voor de toekomst

Met de vruchten van de samenwerking met PwC is de Luisterlijn nu actief op zoek naar nieuwe samenwerkingspartners, onder meer met andere maatschappelijke organisaties en het bedrijfsleven. Richard: ‘Verder hebben we een strategisch plan in de maak, met een focus op vergroting van onze naamsbekendheid en het werven van meer vrijwilligers. Daarbij zoeken we ook naar bekende Nederlanders die onze missie als ambassadeur willen uitdragen. De inzet van verdere innovatie staat op de agenda, bijvoorbeeld voor verdere professionalisering van onze roosterplanning, gespreksregistratie en trainingsvormen. En voor het stimuleren van de saamhorigheid komt er een sociaal intranet als ontmoetingsplek. Ik ben super-enthousiast over de kansen voor de toekomst. Eenzaamheid is wijdverbreid in onze maatschappij aanwezig. Bijna de helft van alle Nederlanders heeft er soms last van, en ik ken het zelf ook uit mijn jeugd. Nu zit ik hier met ons mooie team. We bruisen van ambitie. En met het soort toepassingen die PwC ons heeft helpen ontwikkelen zijn we meer dan ooit klaar voor de toekomst.’