Digital Services Tax

Belangrijke overwegingen

• De recente internationale ontwikkelingen hebben geleid tot onzekerheid over de fiscale gevolgen van nieuwe en/of voorgestelde regels voor de belastingheffing van de digitale economie, zowel op mondiaal niveau als op het niveau van de EU.
• De implementatie van DST's verschilt per land. Dit kan leiden tot een aanzienlijke administratieve last om aan de verschillende regels te kunnen voldoen.
• DST's kunnen leiden tot dubbele belastingheffing.
• Aan de term 'digitale diensten' kan een ruimere betekenis worden toegekend dan aanvankelijk werd verwacht. Als gevolg daarvan kunnen ook multinationale ondernemingen met een 'traditioneel' bedrijfsmodel belastingplichtig zijn voor een DST.

Wat kan PwC voor u doen?

• In kaart brengen of een DST is ingevoerd in de landen waar uw bedrijf opereert.
• Inzicht verschaffen in de impact van DST's op uw bedrijf.
• Vaststellen wat de wettelijke verplichtingen zijn per land dat een DST heeft ingevoerd – en u bijstaan bij het naleven van deze verplichtingen in elk land waar uw diensten onder de werkingssfeer van een DST vallen.
• Nauwlettend de meest recente ontwikkelingen op mondiaal en lokaal niveau volgen, alsmede op het niveau van de EU– en u hiervan op de hoogte stellen.

Wij helpen u graag bij het in kaart brengen van de (fiscale) gevolgen van DST's voor uw bedrijf. Neem gerust contact met ons op!

Dubbele belasting

De meeste landen hebben het standpunt ingenomen dat een DST niet onder bilaterale belastingverdragen ter voorkoming van dubbele belasting vallen, omdat deze landen de DST als een indirecte belasting kwalificeren. Landen zijn derhalve niet beperkt in hun recht om DST te heffen door een bilateraal belastingverdrag. De meeste landen staan betaalde DST echter wel toe als een aftrekbare kostenpost voor de vennootschapsbelasting.

De samenloop van de heffing van een DST en de heffing van vennootschapsbelasting zou tot dubbele belasting kunnen leiden. Voorbeeld: een onderneming is voor de vennootschapsbelasting gevestigd in Land A en verzamelt en verzendt gegevens van gebruikers in Land B (zonder fysieke aanwezigheid te hebben in Land B in de vorm van bijvoorbeeld een B.V.). In dit voorbeeld is de winst die wordt gegenereerd met het delen van gebruikersgegevens onderworpen aan vennootschapsbelasting in Land A. Daarnaast kan Land B, mits de groep waarvan dit bedrijf deel uitmaakt aan de DST-omzetdrempels voldoet, ook DST heffen over deze omzet. Als gevolg hiervan kan dubbele belastingheffing plaatsvinden.

Er kan ook sprake zijn van dubbele belastingheffing wanneer twee landen een DST heffen op dezelfde digitale dienst die door een bedrijf wordt verleend, omdat beide landen van mening zijn dat de digitale dienst wordt verleend aan een gebruiker in hun land. Een voorbeeld: een bedrijf heeft een online-marktplaats die wordt gebruikt door een verkoper die in Frankrijk woont en die een goed verkoopt aan een koper die in Italië woont. In Frankrijk valt de omzet van een online-marktplaats onder de Franse DST indien hetzij de verkoper hetzij de koper in Frankrijk is gevestigd. In Italië zou deze transactie ook onder de DST vallen omdat de koper als een Italiaanse gebruiker van de online-marktplaats kan worden aangemerkt. In principe zal hierdoor tweemaal DST wordt geheven over de omzet die door het Franse bedrijft wordt gegenereerd met Italiaanse kopers.

Achtergrond

De afgelopen jaren is de belastingheffing van de digitale economie een belangrijk internationaal discussiepunt geweest. Bedrijven verrichten tegenwoordig regelmatig activiteiten in rechtsgebieden zonder daar fysiek aanwezig te zijn (d.w.z. zonder rechtspersoonlijkheid in bijvoorbeeld de vorm van een B.V. of een filiaal te hebben). Dit kan leiden tot een scheve verhouding tussen waar waarde wordt gecreëerd voor bepaalde (digitale) activiteiten en waar de heffingsbevoegdheid op basis van de huidige internationale belastingregels wordt toegewezen. De fundamentele basisprincipes van het fiscale woonland enerzijds en het bronland anderzijds, waarop het huidige internationale belastingstelsel is gebaseerd, worden daarom als achterhaald beschouwd.

De Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling ("OESO") werkt aan voorstellen om de internationale regels voor de belastingheffing van de digitale economie op gezamenlijk aan te passen. In dit verband wordt verwezen naar "Pillar One and Transfer Pricing". Daarnaast heeft de Europese Commissie in 2018 twee voorstellen gepubliceerd als onderdeel van het "EU Digital Tax Package" en een nieuw voorstel aangekondigd met betrekking tot een digitale heffing in juli 2021. De invoering van een aparte digitale heffing in de Europese Unie ("EU") is echter bekritiseerd als strijdig met het werk van de OESO. De EU heeft daarom besloten voorlopig niet verder te werken aan het voorstel voor een digitale heffing.

Ondanks diverse pogingen om op mondiaal en/of EU-niveau overeenstemming te bereiken, hebben internationale initiatieven nog niet geleid tot aanpassingen van de internationale regels voor de belasting van bepaalde digitale activiteiten. Daarom hebben wereldwijd meer dan twintig landen (waaronder het Verenigd Koninkrijk, Frankrijk, Italië, Spanje, India en Canada) deze zogenaamde belasting op digitale diensten ingevoerd of voorgesteld deze in te voeren. Deze unilaterale maatregelen zijn in beginsel bedoeld als tussenoplossing totdat er op internationaal niveau een overeenkomst is voor de belasting van inkomsten die multinationale ondernemingen met digitale diensten genereren. Het is de bedoeling dat unilaterale maatregelen, zoals DST's, op gecoördineerde wijze worden ingetrokken wanneer overeenstemming is bereikt over de eerste Pijler van de OESO/G20 (Pillar One and Transfer Pricing).