Winstgevendheid

De Nederlandse markt van levens- en schadeverzekeringen is een rijpe en verzadigde markt met een krimpende vraag naar individuele en collectieve levensverzekeringsproducten. De Nederlandse verzekeringsmarkt kenmerkt zich door een scherpe concurrentie en prijsdruk door nieuwe spelers (waaronder PPI’s en APF’s), aggregator sites en het aanbod van vergelijkbare producten door andere financiële instellingen (bijvoorbeeld bankspaarproducten).

Daarnaast heeft de Nederlandse verzekeringsmarkt te maken met (demografische) uitdagingen, zoals een hogere levensverwachting en de lage rente, die ook een negatieve invloed op de winstgevendheid hebben.

Het verminderde vertrouwen veroorzaakt door de ‘Woekerpolis’-affaire heeft de vraag naar individuele levensverzekerings- en spaarproducten aanzienlijk verminderd. Als gevolg daarvan zijn een aantal levensverzekeringsportfolio’s momenteel in run-off (zogeheten “closed books”), wat leidt tot discussies over de winstgevendheid en financiële stabiliteit van de Nederlandse levensverzekeringsector (iets wat De Nederlandsche Bank zorgen baart). Afgezien van deze aspecten zijn er ontwikkelingen op het gebied van regelgeving die grote gevolgen voor de sector hebben, onder meer het verbod op provisies en de introductie van Solvency II per 1 januari 2016.

De marktconsensus is dat de grote verzekeraars en participatiemaatschappijen - op zoek naar diversificatie en schaalvoordelen - consolidatie in de ontwikkelde verzekeringsmarkten zullen introduceren. Daarnaast is Solvency II een belangrijke reden voor consolidatie, aangezien het voor kleine verzekeraars steeds moeilijker en duurder wordt om aan de strengere eisen van de regelgeving te voldoen.

De bovengenoemde ontwikkelingen vergen structurele veranderingen om aan de belangen van de verschillende stakeholders (aandeelhouders, werknemers, toezichthouders en verzekerden) tegemoet te komen. Om de winstgevendheid te handhaven en/of te verhogen, onderzoeken verzekeringsmaatschappijen verschillende manieren om hun totale kosten te drukken en de variabiliteit ervan te vergroten, bijvoorbeeld via nieuwe distributiekanalen (o.a. directe online verkoop), productinnovatie, andere prijs- en productcomponenten, het verbeteren van risicomanagement(processen), kostenbesparende maatregelen en het afstoten/overnemen van portefeuilles.