Een nieuw tijdperk in duurzaamheidsverslaggeving

Update duurzaamheidsverslaggeving

Grote organisaties van openbaar belang, kredietinstellingen en verzekeringsmaatschappijen in de EU zijn sinds 2017 verplicht om niet-financiële informatie te rapporteren. Deze rapportage heeft echter verschillende tekortkomingen laten zien. De gerapporteerde informatie mist vaak relevantie, betrouwbaarheid en vergelijkbaarheid - aldus de kritiek van beleggers en andere belanghebbenden - en is dus niet geschikt om te gebruiken bij besluitvorming. Ten slotte had de rapportageverplichting slechts betrekking op een relatief kleine groep bedrijven.

De EU komt met de update door de CSRD tegemoet aan deze kritiek en opent een nieuw hoofdstuk in duurzaamheidsverslaggeving. De EU heeft een duidelijke routekaart gepresenteerd voor de integratie van duurzaamheidskwesties in de verslaggeving. Het voorstel bevat duidelijke verantwoordelijkheden voor de opstelling van, het toezicht op en de controle van duurzaamheidsverslaggeving. Bovendien beoogt het voorstel de eisen inzake duurzaamheidsverslaggeving beter af te stemmen op de bredere wetgeving voor duurzame financiering, met inbegrip van de SFDR en de Taxonomieverordening, en beter aan te laten sluiten bij de doelstellingen van de Europese Green Deal.

De vijf belangrijkste wijzigingen

1. De scope van de rapporterende entiteiten is uitgebreid

Volgens de nieuwe richtlijn zullen alle grote ondernemingen en alle ondernemingen die op gereglementeerde markten van de EU genoteerd zijn (met uitzondering van micro-ondernemingen) de EU-standaarden voor duurzaamheidsverslaggeving moeten toepassen. Grote banken en verzekeringsmaatschappijen zullen ook onder de rapportageverplichting blijven vallen, ongeacht hun kapitaalmarktoriëntatie.

Een onderneming wordt als groot beschouwd wanneer zij op haar balansdatum ten minste twee van de drie volgende criteria overschrijdt: balanstotaal: twintig miljoen euro, netto-omzet: veertig miljoen euro, gemiddeld aantal werknemers gedurende het boekjaar: 250. Volgens de nieuwe regelgeving zijn dit vijf keer meer entiteiten die de regelgeving moeten volgen. Als gevolg hiervan zal de rapportageverplichting nu ook gelden voor familiebedrijven en private equity ondernemingen.

2. Uitbreiding van de inhoud van het verslag

De inhoud van het verslag zal flink worden uitgebreid. Daartoe zullen nieuwe, gedetailleerde EU-standaarden voor duurzaamheidsverslaggeving worden vastgesteld. Hierdoor ontstaat meer uniformiteit in de toepassing, ter vervanging van de lappendeken die tot nu toe gold. Daarnaast moeten de groene financiële indicatoren gerapporteerd worden volgens de Taxonomieverordening, waaruit blijkt welke economische activiteiten volgens de EU groen zijn. Deze zijn geconcretiseerd door regelgeving die op dezelfde dag is aangenomen. Kwalitatieve en niet-geïntegreerde duurzaamheidsverslaggeving zal niet langer voldoen aan de eisen van verordening.

3. Duurzaamheidsverslaggeving in het bestuursverslag en digitaal getagd

Duurzaamheidsverslaggeving moet worden opgenomen in het bestuursverslag en kan niet als afzonderlijk verslag worden uitgebracht. Dit brengt verschillende uitdagingen met zich mee: bedrijven moeten de duurzaamheidsrapportage vervroegen naar het moment van publicatie van het bestuursverslag en zullen meer duurzaamheidsinformatie moeten rapporteren dan voorheen. Bovendien moeten bedrijven hun rapportage in één elektronisch rapportageformat opstellen en deze informatie digitaal taggen.

4. Invoering van assurance met een beperkte zekerheid

De CSRD stelt een controleverplichting voor de duurzaamheidsinformatie in verslagen. Om de betrouwbaarheid van de duurzaamheidsverslaggeving te vergroten, moeten de ondernemingen die binnen de regelgeving vallen met een beperkte mate van zekerheid assurance verkrijgen over de gerapporteerde duurzaamheidsinformatie, wat in een later stadium kan overgaan in een redelijke mate van zekerheid. Voor deze ondernemingen is het verstrekken van controleerbare informatie in het eerste jaar van de verslaggevingsverplichting een uitdaging, vooral gezien het ambitieuze tijdschema.

5. Bestuur en raad van commissarissen dragen expliciete verantwoordelijkheid

Bestuur, management en toezichthouders dienen actief en aantoonbaar collectief verantwoordelijkheid te dragen voor duurzaamheidsverslaggeving. Het in-control statement, dat tot nu toe alleen betrekking had op de financiële verslaggeving, zal naar verwachting worden uitgebreid naar de gerapporteerde duurzaamheidsinformatie. Dit is de eerste keer dat het management expliciet - en schriftelijk - aan de buitenwereld laat zien dat het deze verantwoordelijkheid draagt.

Grootste transformatie in verslaggeving sinds IFRS

Met het huidige voorstel kan alles wat voor traditionele financiële verslaggeving geldt, over een paar jaar ook gelden voor duurzaamheidsverslaggeving. Hoewel de implementatie van de nieuwe vereisten aanzienlijke inspanning zal vergen, is de harmonisatie van de rapportageverplichtingen ook een kans voor de betrokken ondernemingen. Het loont om de duurzaamheidskwesties, die van cruciaal belang zijn voor het succes van de onderneming, op voet van gelijkheid in de bedrijfsrapportageprocessen te verankeren. Dit zal het verstrekken van informatie aan kapitaalverschaffers, investeerders en ook klanten vergemakkelijken en tegelijkertijd bijdragen tot meer vertrouwen en transparantie.

Het tijdschema voor de uitvoering van de wijzigingen is ambitieus: de meer gedetailleerde EU-standaarden voor duurzaamheidsverslaggeving worden medio 2022 verwacht. Tegen eind 2022 moeten de lidstaten de CSRD-vereisten in nationale wetgeving hebben omgezet. De verslaggevingsverplichting moet gelden voor verslagen die vanaf 1 januari 2024 worden gepubliceerd. De wijzigingen hebben dus al gevolgen voor de verslagperiode 2023.